بازار چرم و کفش

فروردین و اردیبهشت ماه امسال با بیشتر شدن تنش های منطقــه ای و پیرو آن نوســانات شــدید ارز و بلاتکلیفی بازار، بســیاری از تولیدکنندگان به خود وعده سالی سخت دادند که البته باید به آنها حق داد، چرا که بازار شب عید آنها نیز رونقی نداشته. همه اینها چیزی نیست که ناگهانی بوده باشد، طی این سالها فراز و نشیب زیادی را تجربه کرده ایم.
در این هیاهو بســیاری از سواستفاده گران برای تسویه حساب هــای خود به پرداخت چــک های دراز مــدت روی آوردند و عرصه را به نفرات مقابل خود تنگ کردند، آنها شاید از آب گلآلود بهره گرفته باشــند اما چشم خود را بر این واقعیت بستند که روزی همین چک ها و شــیوه های ناپســند به خود آن هابرخواهد گشت.
بسیار شنیده ایم و حتی پیشکسوتان صنعت هم به خوبی بیاد دارند که قدیم در بازار مرســوم بوده که تجار و اهالی کســب هوای همســایه و دیگران را داشته اند، حرمت هایشان را حفظ می کردند و در وقت نیاز به کمک یکدیگر می آمدند.اکنون زمان آن رســیده اســت که بیشــتر از قبل به همدیگرتوجه داشته باشیم و تعامل بهتری را ایجاد کنیم. بیاییم وسیع بنگریــم و بدانیم حذف هر کــدام ما از بازار به واقع از حجم و اندازه بازار کم خواهد کرد.
برای بقا و رشد باید با یکدیگر گام برداشت، قرار نیست دربها فقــط برهمین پاشــنه بچرخد. بایــد آماده روزهایــی بود که پنجرهها بر افق تازهایی باز خواهد گردید.