Page 14 - ماهنامه بازار چرم و کفش - شماره 212
P. 14
مراقب باش فراموش نشوی سخن سردبیر
2شمــاره l۲۱2دی ۱۴۰۰
باسربرآوردنرسان ههایدیجیتالوشبک ههایاجتماعیدربستروب،
گرایش به حضور در این عرصه شتابی جدی گرفته است به گون های که اگر
فردیاسازمانیخودراوارداینعرصهنکندحتماازقافلهعقبخواهندماند.اما
در این میان توجه به چند نکته حائز اهمیت است .این توجه را با چند پرسش
مطرح م یکنیم .چرا هنوز مجلات و ژورنا لهای جدی در حوزه سیاست،
اقتصاد ،علم و اندیشه رونق دارند؟ چرا هنوز روزنام هها و نشریات معتبر به
حیات خود ادامه داده و به رغم اینکه نسخ ههای الکترونیکی خود را منتشر
م یکنند از حضور به اصطلاح کاغذی خود دست برنداشت هاند؟ واقعیت این
است که حوزه دیجیتال مانند «چاه ویل» است و پیدا کردن آنچه دقیقا
م یخواهی در این چاه امری بسیار تخصصی و سخت است .از سوی دیگر
تشخیص صحت و درستی مطالب منتشره در حوزه دیجتیال امری دشوار
است .همچنین باید توجه داشت که در بسیاری از موضوعات حوزه دیجیتال
به مانند غذای فست فودی است که سریع و با عجله باید خورد .در حالی که
درحوزهمکتوب،مخاطبدرنگم یکند،بارهارجوعم یکندوقدرتآرشیو
دارد .ماندگاری اثر و تاثیر محتوا ،خبر و تبلیغ و معرفی در حوزه مکتوب برای
مخاطب و خواننده -دست کم در شرایط کنونی -بسیار بیشتر از این اثر در
حوزهدیجیتالاستبهویژهازآنرویکهدرجامعهمافرهنگاستفادهازفضای
دیجیتالبیشتربراستفادهازتلف نهایهوشمنداستونهمراجعهبهسایتو
منبعاصلی.بدیهیاستقابکوچکتلفنوفشردگیمحتواییکهدرصفحه
تلف نهایهمراهنقشم یبنندیقیناقدرتتوجهوماندگاریبسیارکمیدارد.
ازاینرویبهرغمتاکیدبرخیازدوستانوهمکارانبرایتعطیل نسخه
چاپیوتوجهمطلقبهنسخ ههایدیجیتالمابراینباوریمکههنوزبایدبهاین
شیوه اطلاع رسانی -البته همراه با نسخه دیجیتال -ادامه داد .هر چند که
اقدامیسختودشواراست.
درشرایطمتلاطمبازاروناگزیرهایروز،بسیارازمردمبهدنبالکمکردن
هزین ههاهستنددرحوزهصنعتوتجارتبرخیباایننوعتفکربهدنبالکم
کردن حضور خود در عرصه عمومی هستند .این موضوع در درازمدت خطر
جبرانناپذیریبهبارخواهدآورد:فراموششدن.
احمدشاملوشاعربلن دآوازهایرانیدرخصوصدلیلگرای شاشبهترجمه
اشعار«پلالوار» شاعرفرانسویگفتهبودکهاتفاقیبایکیازاشعاراینشاعر
مواجهشدهبودکهدرآنسرودهبود«زخمیبزن،عمی قترازانزوا».شاملوبا
همینبیتشیفتهشاعرشدوشعرشراترجمهکرد.واقعیتایناستکهمگر
هولنا کتر و سخ تتر از انزوا و دیده نشدن ،زخم و مجازاتی وجود دارد؟ در
اروپایکهنبهویژهدرفرانسهیکیازمجازا تهایهولناکاینبودکهمردم
حقنداشتندناممحکومویاهیچسخنواستعار‌هایکهیا دآورمحکومباشد
را به زبان بیاورند .این از سخ تترین مجازا تهاست .وقتی کسی یا چیزی
فراموششودتقریبابهمانندآناستکههرگزبنودهاست.ونیزنتیجهآناست
کهدیگرانبهسرعتجایاورامیگیرند.
بدین جهت شاغلان در حوزه صنعت و تجارت باید متوجه باشند که حتی
درروزهایسختنیزنبایدکاریکنندکهنامشانفراموششود،چهاگرچنین
شود ،بازگشت دوباره به چشم و زبان و فکر دیگران اگر نگوییم محال بلکه
دستکمبسیاردشواروپرهزینهخواهدبود.
