Page 42 - مجله بازار چرم و کفش - شماره 224

‫پسند روز‬

‫پایپوشهواینامساعد‬

‫نام مردانه‌ی ژرژ ساند معروفیت دارد در سال ‪ ۱۸۳۱‬نوشت‪ :‬در پیاده‌رویی‬ ‫کفش‌هــای چوبی دارای پایــه‌ی فلزی حلقوی از اوایــل قرن هفده‌ام‬
‫در پاریــس مثل قایقی روی یخ بودم‪ ...‬کفش‌های چوبی که به پا داشــتم‬ ‫میلادی در میان عموم کاربرد داشــت و کاربرد آن تا دهه‌ی ‪ ۱۸۳۰‬تداوم‬
‫ســبب می‌شد زمین بخورم و همیشــه یادم می‌رفت دامن لباس‌ام را بالا‬ ‫داشت ولی از دهه‌ی ‪ ۱۸۱۰‬تا ‪ ۱۸۳۰‬نیز صندل چوبی بدون پایه‌ی فلزی‬
‫بکشــم‪ .‬گل‌آلود وخســته می‌شــدم و آب از دماغ‌ام راه می‌افتاد‪ .‬کفش و‬ ‫حلقوی رواج یافت‪ .‬زنان عمدتاً به خاطر حفظ سلامت خود و جلوگیری از‬
‫لباس‌ام هم جلوی چشم خودم به سرعت برق خراب و ضایع می‌شد‪ .‬برای‬ ‫ســرمازدگی و رطوبت‌زدگی پاهای‌شان از صندل و کفش چوبی در بیرون‬
‫همین ناچار شــدم روکشی از جنس مقوای ســفت روی کفش و لباس‌ام‬ ‫و درون خانه اســتفاده می‌کردند‪ .‬الیزابت سیمکو همسر فرماندار کانادای‬
‫بپوشــم‪ .‬هر چقدر هم که لباس و کفش‌ام زیبــا بود با نهایت رضایت این‬ ‫علیا در یادداشــت‌های‌اش نوشته است که در سال ‪ ۱۷۹۱‬که سوار کشتی‬
‫شــده بود صندل چوبی به پا داشــت زیرا کف اتاق‌اش در کشــتی هرگز‬
‫روکش را می‌پوشیدم‪.‬‬ ‫خشــک نبود‪ .‬کفش و صندل چوبی را برای حفظ سلامت به پا می‌کردند‬
‫اما ثابت شــده بود که در خیابان‌های پر از گل‌ و شل فایده‌ای نداشتند و‬
‫نقاشی پی ‌شخدمتی در حال نظافت کردن کف سنگی که کفش‬ ‫گاهی خطرناک هم بودند‪ .‬آرور دوپین نویســنده‌ی فرانسوی که بیش‌تر با‬
‫چوبی با پایه‌ی حلق ‌های فلزی به پا دارد‪ ،‬اثر دبلیو هیت ‪۱۸۲۹‬‬

‫‪ 28‬شمــاره ‪ l۲24‬آبان ‪۱۴۰2‬‬